Badania Psychologiczne na broń
Badania Psychologiczne na broń dla:
-
osoby starające się lub posiadające pozwolenie na posiadanie broni (Dz. U. 99.53.549)
-
osoby prowadzące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologia o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym. (Dz. U. 01.67.679)
-
osoby rozprowadzające oraz przechowujące w ramach działalności gospodarczej materiały wybuchowe przeznaczone do użytku cywilnego (Dz. U. 02.117.1007)
-
inspektorów transportu drogowego (Dz.U. 01.125.1371)
-
kandydatów do objęcia urzędu sędziego i prokuratora (Dz. U. 01.98.1070)
-
kuratorów sądowych (Dz.U. 01.98.1071)
-
detektywów (Dz. U. 04.121.1265)
-
strażników gminnych/miejskich (Dz.U.2010r. nr 150 poz.1012)
Kto nie uzyska pozwolenia na broń?
Pozwolenia na broń nie wydaje się osobom:
-
nie mającym ukończonych 21 lat. Wyjątek - osoby, które ukończyły 18 lat a nie przekroczyły 21, mogą starać się o pozwolenie na broń na wniosek właściwego ZO PZŁ (Ustawa o broni i amunicji Dz. U. z 1999 r. Nr 53, poz. 549 z późniejszymi zmianami).
-
z zaburzeniami psychicznymi, o których mowa w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535, z 1997 r. Nr 88, poz. 554 i Nr 113, poz. 731, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i z 1999 r. Nr 11, poz. 95), lub o znacznie ograniczonej sprawności psychofizycznej.
-
wykazującym istotne zaburzenia funkcjonowania psychologicznego.
-
uzależnionym od alkoholu lub od substancji psychoaktywnych.
-
nie posiadającym miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
-
co do których istnieje uzasadniona obawa, że mogą użyć broni w celach sprzecznych z interesem bezpieczeństwa lub porządku publicznego, w szczególności skazanym prawomocnym orzeczeniem sądu za przestępstwo z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej, albo wobec, których toczy się postępowanie karne o popełnienie takiego przestępstwa (Ustawa o broni i amunicji Dz. U. z 1999 r. Nr 53, poz. 549 z późniejszymi zmianami).
USTAWA z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego
Art. 3.
Ilekroć przepisy niniejszej ustawy stanowią o:
1) osobie z zaburzeniami psychicznymi, odnosi się to do osoby:
a) chorej psychicznie (wykazującej zaburzenia psychotyczne),
b) upośledzonej umysłowo,
c) wykazującej inne zakłócenia czynności psychicznych, które zgodnie ze stanem wiedzy medycznej zaliczane są do zaburzeń psychicznych, a osoba ta wymaga świadczeń zdrowotnych lub innych form pomocy i opieki niezbędnych do życia w środowisku rodzinnym lub społecznym.
WYKAZ STANÓW CHOROBOWYCH I ZABURZEŃ FUNKCJONOWANIA PSYCHOLOGICZNEGO WYKLUCZAJĄCYCH MOŻLIWOŚĆ WYDANIA POZWOLENIA NA BROŃ I REJESTRACJI BRONI:
1) organiczne zaburzenia psychiczne włącznie z zespołami objawowymi;
2) zaburzenia psychiczne i zaburzenia zachowania spowodowane używaniem substancji psychoaktywnych, z wyłączeniem palenia tytoniu;
3) schizofrenia, zaburzenia typu schizoferenii (schizotypowe) i urojeniowe;
4) zaburzenia nastroju (afektywne)
5) zaburzenia nerwicowe lękowe, obsesyjno-kompulswne, dysocjacyjne, pod postacią somatyczną;
6) przewlekająca się reakcja na ciężki stres i zaburzenia adaptacyjne;
7) przewlekłe zaburzenia behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi z wyłączeniem dysfunkcji seksualnych niespowodowanych zaburzeniem organicznym ani chorobą somatyczną;
8) zaburzenia osobowości;
9) zaburzenia nawyków i popędów;
10) zaburzenia preferencji seksualnych (transwestytyzm fetyszystyczny, ekshibicjonizm, oglądactwo, pedofilia, sadomasochizm);
11) upośledzenie umysłowe;
12) całościowe zaburzenia rozwojowe;
13) zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i wieku młodzieńczym.
Anna Miżowska jest rekomendowana do samodzielnego prowadzenia badań psychologicznych i wydawania orzeczeń psychologicznych dla osób ubiegających się o zezwolenie na posiadanie broni przez Stowarzyszenie Psychologów Sądowych w Polsce, nr licencji 222.
Badanie psychologiczne osoby ubiegającej się o broń dotyczy:
1. Określenia poziomu rozwoju intelektualnego.
2. Opisu cech osobowości, z uwzględnieniem funkcjonowania w trudnych sytuacjach.
3. Określenia poziomu dojrzałości społecznej.
Osoba poddająca się badaniu ponosi koszta badania niezależnie od jego wyniku. Opłata dotyczy badania a nie orzeczenia pozytywnego. O orzeczeniu pozytywnym decyduje wynik badania.