Dział terapii uzależnień

Uzależnienie to silne pragnienie lub poczucie przymusu przyjmowania substancji, pomimo widocznych skutków jej szkodliwości. Charakteryzuje się upośledzoną zdolnością kontroli nad zachowaniem, a w miarę upływu czasu koniecznością przyjmowania zwiększonej ilości substancji, ze względu na wzrost tolerancji. U osób uzależnionych zauważalne są fizjologiczne objawy stanu abstynencyjnego, gdy użycie substancji jest zmniejszone lub uniemożliwione. Charakterystyczne dla uzależnienia jest także silne pochłonięcie przyjmowaniem substancji oraz porzucenie dotychczasowych pasji
i zamiłowań.

Ogólne cele terapii uzależnień:

  • utrzymywanie abstynencji;

  • zapobieganie nawrotom;

  • wprowadzenie nowych, wyuczonych zachowań i reakcji w sytuacjach stresujących oraz mogących prowadzić do chęci sięgnięcia po uzależniającą substancję;

  • pomoc w doprowadzeniupacjenta do satysfakcjonującego i szczęśliwego życia.

Uzależnienia od substancji psychoaktywnych

Wyróżniamy uzależnienia od:

  • ALKOHOLU- alkoholizmjest zaburzeniem polegającym na utracie kontroli ilości spożywanego alkoholu. W parze z alkoholizmem bardzo często idą problemy rodzinne, trudności w nawiązywaniu kontaktów, problemy finansowe, a także przemoc w rodzinie. Długotrwały alkoholizm często prowadzi do ciężkich chorób somatycznych, między innymi uszkodzenia wątroby, nerek, żołądka. Alkoholizm bardzo często stanowi powód znacznych trudności rodzinnych, a nawet ich rozpadu. Terapie indywidualne mają na celu pogłębienie wiedzy na temat zaburzenia, przyznanie się przed samym sobą, że jest się dotkniętym problemem, akceptację siebie jako alkoholika, jak również pomoc w utrzymaniu abstynencji.

Pomoc osobom współuzależnionym

Współuzależnienie jest stałym wzorcem tworzenia relacji i zachowań, a także wyuczonym sposobem radzenia sobie ze stresem, który rozwija się podczas codziennego funkcjonowania z osobą uzależnioną. Dotyczy ono najbliższych osób uzależnionych – najczęściej ich małżonków, partnerów, dzieci, rodziców. Niezwykle często osoby te nie są świadome istnienia mechanizmu współuzależnienia. Osoby, których dotyka powyższy problem wypełnia silne poczucie, dotyczące tego, że ich zachowanie ma znaczący wpływ na nasilenie objawów uzależnienia u drugiej osoby. Pozostają w błędnym przekonaniu, że ich postawy względem uzależnionego mogą na niego oddziaływać.

Osoby te często charakteryzuje:

  • Nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności,

  • Poczucie cierpienia i niskiej wartości,

  • Izolacja od kontaktów społecznych,

  • Nadmierne przejmowanie odpowiedzialności za postępowanie partnera,

  • Nadmierne kontrolowanie partnera,

  • Skupienie się na potrzebach partnera, kosztem zaspokajania swoich,

  • Odcięcie się od własnych uczuć i stopniowa utrata własnej tożsamości,

  • Trwanie w związku z osobą potrzebującą specjalistycznej pomocy,

  • Silnie rozwinięty system zaprzeczeń.

Oferujemy szeroką pomoc osobą współuzależnionym w formie terapii rodzinnej, grup wsparcia, wsparcia indywidualnego, terapii małżeńskich wspierających związek bądź przygotowujących do odejścia.

W przypadku osób współuzależnionych zwracamy szczególną uwagę na pracę nad:

  • poczuciem własnej wartości

  • zaburzonymi granicami „ja”

  • zniekształconym stosunkiem do siły woli i uświadomieniem, że osoba współuzależniona i jej zachowanie nie ma wpływu na uzależnienie drugiej osoby

  • analizą dotychczasowych zachowań

  • dostrzeżeniem własnych potrzeb

  • wprowadzeniem zmian w życiu

  • zwróceniu uwagi na zachowania skuteczne i nieskuteczne w stosunku do uzależnionej osoby

Współuzależnienie to proces, który prowadzi do psychicznego wyniszczenia człowieka, dlatego warto zwrócić się o pomoc. Dostrzeżenie tego problemu oraz właściwe terapia, mają szanse pomóc nie tylko osobie współuzależnionej, ale również osobie uzależnionej na drodze do poprawy funkcjonowania.

 

Pomoc dorosłym dzieciom uzależnionych rodziców (DDA)

Osoby funkcjonujące w rodzinach uzależnionych często wykształcają pewien zespół utrwalonychschematów funkcjonowania, które utrudniają osobie optymalną aktywność. Prowadzi to nierzadko do interpretowania bieżących wydarzeń oraz relacji przez pryzmat bolesnych doświadczeń z dzieciństwa. Schematy postępowania takich osób w konsekwencji mogą doprowadzić do wycofania i braku umiejętności tworzenia bliskich relacji z innymi.

Udzielamy pomocy psychologicznej dorosłym dzieciom uzależnionych rodziców
w formie:

  • terapii indywidualnej

  • warsztatów rozwoju kompetencji osobistych

Najczęstsze problemy doświadczane przez dzieci uzależnionych rodziców:

  • przymus kontroli,

  • silne poczucie winy,

  • lęk przed doświadczaniem i okazywaniem uczuć,

  • trudności z nawiązywaniem bliższych kontaktu,

  • nadmierna odpowiedzialność,

  • przesadne reagowanie na zmiany,

  • lęk przed porzuceniem,

  • nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności,

  • niezdolność do odpoczynku,

  • nasilony samokrytycyzm.

Celem pomocy takim osobom jest:

  • akceptacja własnej tożsamości,

  • wzrost poczucia własnej wartości,

  • edukacja na temat funkcjonowania osób wychowywanych w środowisku, którym występuje osoba uzależniona,

  • praca nad samooceną,

  • uświadomienie kryzysów emocjonalnych i mechanizmów funkcjonowania współuzależnienia,

  • budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa,

  • pogodzenie się z przeszłością,

poprawa umiejętności budowania satysfakcjonujących, emocjonalnych związków.