Jedzenie

Dział terapii uzależnień

Uzależnienie to silne pragnienie lub poczucie przymusu przyjmowania substancji, pomimo widocznych skutków jej szkodliwości. Charakteryzuje się upośledzoną zdolnością kontroli nad zachowaniem, a w miarę upływu czasu koniecznością przyjmowania zwiększonej ilości substancji, ze względu na wzrost tolerancji. U osób uzależnionych zauważalne są fizjologiczne objawy stanu abstynencyjnego, gdy użycie substancji jest zmniejszone lub uniemożliwione. Charakterystyczne dla uzależnienia jest także silne pochłonięcie przyjmowaniem substancji oraz porzucenie dotychczasowych pasji
i zamiłowań.

Ogólne cele terapii uzależnień:

  • utrzymywanie abstynencji;

  • zapobieganie nawrotom;

  • wprowadzenie nowych, wyuczonych zachowań i reakcji w sytuacjach stresujących oraz mogących prowadzić do chęci sięgnięcia po uzależniającą substancję;

  • pomoc w doprowadzeniupacjenta do satysfakcjonującego i szczęśliwego życia.

KOMPULSYWNE OBJADANIE–polega na niekontrolowanym spożywaniu znacznych ilości jedzenia, bez fizycznego odczuwania głodu. Ma ono podłoże emocjonalne -
w sytuacjach wywołujących silny stres i napięcie, u osób dotkniętych tym problemem występują napady objadania. Jednorazowo są w stanie spożyć znacznie większe, niż zazwyczaj porcje pokarmu, w niezwykle szybkim tempie, czemu towarzyszy silne poczucie winy. Kompulsywne objadanie może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych (nadwagi, otyłości), a w konsekwencji może rozwinąć się w bulimię.

Pomoc osobom współuzależnionym

Współuzależnienie jest stałym wzorcem tworzenia relacji i zachowań, a także wyuczonym sposobem radzenia sobie ze stresem, który rozwija się podczas codziennego funkcjonowania z osobą uzależnioną. Dotyczy ono najbliższych osób uzależnionych – najczęściej ich małżonków, partnerów, dzieci, rodziców. Niezwykle często osoby te nie są świadome istnienia mechanizmu współuzależnienia. Osoby, których dotyka powyższy problem wypełnia silne poczucie, dotyczące tego, że ich zachowanie ma znaczący wpływ na nasilenie objawów uzależnienia u drugiej osoby. Pozostają w błędnym przekonaniu, że ich postawy względem uzależnionego mogą na niego oddziaływać.

Osoby te często charakteryzuje:

  • Nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności,

  • Poczucie cierpienia i niskiej wartości,

  • Izolacja od kontaktów społecznych,

  • Nadmierne przejmowanie odpowiedzialności za postępowanie partnera,

  • Nadmierne kontrolowanie partnera,

  • Skupienie się na potrzebach partnera, kosztem zaspokajania swoich,

  • Odcięcie się od własnych uczuć i stopniowa utrata własnej tożsamości,

  • Trwanie w związku z osobą potrzebującą specjalistycznej pomocy,

  • Silnie rozwinięty system zaprzeczeń.

Oferujemy szeroką pomoc osobą współuzależnionym w formie terapii rodzinnej, grup wsparcia, wsparcia indywidualnego, terapii małżeńskich wspierających związek bądź przygotowujących do odejścia.

W przypadku osób współuzależnionych zwracamy szczególną uwagę na pracę nad:

  • poczuciem własnej wartości

  • zaburzonymi granicami „ja”

  • zniekształconym stosunkiem do siły woli i uświadomieniem, że osoba współuzależniona i jej zachowanie nie ma wpływu na uzależnienie drugiej osoby

  • analizą dotychczasowych zachowań

  • dostrzeżeniem własnych potrzeb

  • wprowadzeniem zmian w życiu

  • zwróceniu uwagi na zachowania skuteczne i nieskuteczne w stosunku do uzależnionej osoby

Współuzależnienie to proces, który prowadzi do psychicznego wyniszczenia człowieka, dlatego warto zwrócić się o pomoc. Dostrzeżenie tego problemu oraz właściwe terapia, mają szanse pomóc nie tylko osobie współuzależnionej, ale również osobie uzależnionej na drodze do poprawy funkcjonowania.